ซัมเปโดรเสียชีวิตในวันที่ 12 มกราคม 1998 ในเมืองโบอีโร ประเทศสเปน ด้วยภาวะพิษจากพอแทสเซียมไซยาไนด์[2] หลายวันถัดมา รามอนา มาไนโร (Ramona Maneiro) ถูกจับกุมและคาดโทษความผิดฐานช่วยเหลือซัมเปโดรให้ฆ่าตัวตาย อย่างไรก็ตาม ซัมเปโดรวางแผนการฆ่าตัวตายโดยแบ่งขั้นตอนและการกระทำต่าง ๆ ย่อย ๆ ให้กับเพื่อนเขาและตัวเขาเอง ส่วนย่อยต่าง ๆ นี้เล็กมากจนทำให้ยากต่อการที่บุคคลที่เกี่ยวข้องจะถูกจับกุมได้ ท้ายที่สุดมาไนโรได้รับการปล่อยตัวเนื่องจากขาดหลักฐานเพียงพอ และไม่มีการติดตามสืบสวนใด ๆ ต่ออีก

เจ็ดปีต่อมา หลังอายุความหมดลง มาไนโรได้เปิดเผยกับรายการทอล์กโชว์หนึ่ง ยอมรับว่าตนช่วยเตรียมหลอดดื่มและเครื่องดิ่มผสมไซยาไนด์ให้กับซัมเปโดร รวมถึงเปิดวิดีโอที่อัดขณะซัมเปโดรกล่าวคำพูดสุดท้ายก่อนดื่มไซยาไนด์โดยที่เธอเป็นคนอัดวิดีโอนั้น รวมถึงเธอได้ปล่อยจดหมายเปิดผนึกว่าด้วยสิทธิในการตาย จนเกิดข้อถกเถียงในสังคมสเปนยุคนั้น และนำไปสู่การตั้งคณะกรรมการพิจารณาการุณยฆาตในรัฐสภาในปี 1999